Wat een avond. De verwarming snorde lekker in de hal en ook in de kantine. Deze keer werden veel punten gemaakt door de invallers. Omdat vier vaste spelers zaten te overwinteren in warme oorden, was de coach deze keer genoodzaakt, stad en land af te lopen om toch 12 spelers richting Verburch te krijgen. Al vroeg in de ochtend belde tot overmaat van ramp ook nog een zieke Henny op met de mededeling dat het vandaag niet ging lukken. Het griepvirus had hem behoorlijk te pakken.Ben zette hem op de luidspreker en Riet kreeg tranen in haar ogen om hem zo ziek te horen. Ach wat zielig, zei ze nog.Hij klonk behoorlijk ziek. Gelukkig nam Fred de telefoon meteen op en na kort overleg met Tonnie mocht hij gelukkig meespelen. Wat is het toch een genot om met die kanjer te mogen boulen. Met zijn Franse “alpinopet” probeerde Ben ook deze keer weer iedereen te imponeren en misschien lukte dat. Ze wonnen drie partijen.
Pepijn was de hele week al in de gloria. Hij mocht eindelijk met de “profs” meespelen in een uitwedstrijd tegen Verburch. Kees en Pepijn stonden stijf van de adrenaline en begonnen fanatiek aan hun eerste partij. Pepijn had al twee weken gehoord dat zijn vader tegen BoulLier geweldig plaatste, hij wilde die prestatie minstens evenaren. Kees, net terug van Thailand, tireerde met speels gemak. Pepijn plaatste ongelooflijk goed en geconcentreerd en niemand van Verburch geloofde dat hij nog maar zo kort lid was bij AT. Net als bij profvoetballers zag je de handen voor de mond toen ze fluisterden:” Die gast speelt al veel langer”. “Zit hij niet bij de Nederlandse selectie?” Wat een koppel. Dit smaakt naar meer.
Annelies en Hans speelden deze keer ook samen en het moet gezegd zijn, een super team. Tegen Arnold en Truus wankelde de “diesel” heel eventjes, maar na kort overlegd te hebben, wisten ze de goede tactiek te vinden en behaalden ze de overwinning. Om tien voor half twaalf konden ze terug kijken op drie gewonnen partijen.
Sjaan en Geert wonnen twee partijen en Sjaan moest de hele avond aanhoren dat Geert hoogstwaarschijnlijk op de grond zou moeten slapen omdat zijn nieuwe bed niet bezorgd was. Tijdens de eerste partij dacht hij de hele tijd aan zijn slaapprobleem en was bezorgd over zijn vrouw Joke. Toen Ben in de pauze aanbood dat hij bij hem mocht slapen was die opmerking de aanzet om beter te presteren.
Bij Piet, Hannie, Hans en Riet was de geest deze keer uit de fles. Van Hannie was het te begrijpen. Zij was nog helemaal “vol” van de bruiloft van haar dochter en tja dan is het logisch dat je een steekje laat vallen. Ze toonde prachtige trouwfoto’s en misschien kwam het daardoor dat Piet helemaal van de leg was, want niks lukte meer. Hans en Riet, die tegen BoulLier nog de sterren van de hemel speelden, hadden ongunstig geloot en kregen deze keer geen poot aan de grond. Bij navraag hadden ze toch een leuke avond gehad. Hans wilde een nieuwe indeling van de hal maken want aan de overkant van de boulesbanen was geen enkele stoeptegel te bekennen. Dit was natuurlijk ook een doorn in het oog van Pepijn. Gelukkig konden ze op de houten bankjes aan een kant met de benen ver vooruit, kijken naar de verrichtingen van hun medespelers.
De volgende wedstrijd is thuis op 24 februari 2025 tegen ‘s-Gravenboules.
De indeling volgt nog. En tot die tijd lekker blijven boulen.
