Spannend tot de laatste minuut.
” Opa en oma gaan jullie nu weer naar de jeu de boules” en gaan jullie winnen?, vroeg mijn kleinkind toen we na het eten snel vertrokken. “Tuurlijk “, antwoordde ik. Wat moeten opa en oma anders?
Als we vandaag zouden winnen, dan maakten we een behoorlijke sprong in de totaalstand. De spanning was dus om te snijden. Je zag het aan enkele spelers. De eerste boules werden zenuwachtig geplaatst.
Gelukkig was het niet zo koud als vorig jaar toen we bij Quintus aankwamen. Wel had het net geregend. De verwarming snorde lekker in de hal. De coach van Quintus probeerde nog duidelijk te maken dat we het niet te laat zouden moeten maken, maar dat was aan dovemansoren. Sjaan en Geert hadden het waarschijnlijk niet gehoord. Ze hadden zoveel plezier de eerste partij dat ze er bijna 1 1/2 uur over deden. Na de eerste gewonnen partij ging bij hen het licht uit en jammer genoeg werden de andere partijen verloren. Tja, als je zolang over een partij doet en als je allebei net je verjaardag uitbundig hebt gevierd, dan moet je niet raar opkijken dat je verliest. Fijn dat Geert nog Tuc koekjes over had van zijn verjaardag. Binnen enkele minuten waren die verdwenen in de hongerige monden van alle medespelers.
Bert en Annelies begonnen vrij nerveus en kregen geen grip op het eerste spel. Het geluk was in Maassluis gebleven. Niet te geloven wat een pech. Het butje verplaatste constant en boules kwamen net niet op de plek waar ze die graag wilden hebben. Maar het oude niveau kwam in spel 2 en ook in 3 weer terug. Goed gespeeld.
Ook Kees en Hannie verloren de eerste partij, maar herstelden geweldig in de andere partijen. 1 verloren en 2 gewonnen. Super knap. Hannie, die niet jarig was, had weer voor wat lekkers gezorgd. Knabbelstokjes of zoiets. Kees mocht bij familie slapen vertelde hij. Het was geen Dekker deze keer maar verre familie van Annemiek.
Jos en Janny hadden last van de verwarming. De krullen van Janny gingen alle kanten op als de verwarming op maximaal stond. Haar permanent raakte totaal in de war. Door al die tegenwind verloren ze 2 van de 3 partijen. Jos krijgt van de Sint een dezer dagen zijn puppy(Bibi). Hij is helemaal in de wolken en kan niet wachten om het hondje te aaien en verwennen. Hij kreeg kleine witte golfballen van Bert om zijn hondje daarmee allerlei leuke dingen te leren of was het stille hint voor de volgende vrijwilligersavond ? De concentratie was niet optimaal.
Constantijn en Hélène speelden de kortste partijen van iedereen. Zij hadden wel gehoor gegeven aan de oproep van de coach om er geen slopende avond van te maken. De eerste partij werd grandioos gewonnen maar daarna kwam het ” verval”. Constantijn kreeg het koud en binnen een mum van tijd zaten ze aan de zijkant te kijken hoe de anderen hun wedstrijden probeerden te winnen.
Ben en Riet besloten na de eerste partij te ruilen. Ben ging plaatsen en Riet schieten. Riet knikte voortdurend met haar hoofd tijdens de eerste partij. “Wat ben je aan het doen”…fluisterde ze zachtjes. “|Het lijkt nergens op. 1x raak en 14x mis? Ben jij nou voorzitter? Je mag vooraan zitten maar daar houdt het meer op. ” Zo’n drama heb ik nog nooit gezien. ” Ja de waarheid is hard. Door de wisseling en de lekkere kaas en worst van onze gastheren ging het opeens een stuk beter. Er werden toch nog twee partijen gewonnen.
Quintus bedankt voor de sportieve avond en gastvrije ontvangst.
Na iedere ronde was de stand gelijk, het leek wel pakjesavond, zo spannend.
Eerst 3-3 daarna 6-6 en tenslotte 9-9. Anneke beschreef het in Whattsap …een evenwichtige stand.
De volgende keer UIT tegen Westlandia
De uitslag:
Enkele sfeerfoto’s
