PV Markeer – Allez Tirer 2-6

Zonder teamcaptain Hans speelde het team van AT de eerste NPC wedstrijd van het nieuwe jaar uit tegen PV Markeer. Hans had Ben gevraagd om de honneurs voor deze keer waar te nemen en het moet gezegd zijn, hij deed het graag. Sjaan en Koos reden met Ben mee en Koos vertelde boeiend hoe hij vroeger tijdens zijn werkzame leven vaak bij de Oosterschelde metingen verrichtte voor Rijkswaterstaat. Niks geen snelweg, nee met bootjes hupsakee naar Zeeland. Gelukkig was Henny, die het coachen tot een ware kunst verheft, zo lief om de dames Hannie en Leny in zijn gestroomlijnde auto naar Hoek van Holland te brengen. Henny was op de parkeerplek meteen aan het coachen terwijl zijn reisgezelschap nog uit de auto moest rollen.

Bij het betreden van de heerlijk, goedgestookte en knusse kantine sloeg de schrik Ben om het hart. Wie zag hij daar zo pontificaal samen met Marion in het geel-blauwe tenue van PV Markeer  zitten? Henk, de schrik van ’s-Gravenboules. Henk vertelde dat hij en Marion sinds ze transfervrij waren de overstap hadden  gemaakt naar Hoek van Holland. Oei…je zag aan Ben dat ondanks dat hij lachte en iedereen uitbundig begroette er niet blij mee was. Henk en Marion kende hij maar al te goed. Te vaak van verloren.

Na de koffie meteen ingooien in de met vlaggen versierde hal. Leny keek een klein beetje beteuterd omdat  ze met Ben moest spelen. Ze had nog zo gezegd dat zij in het verleden niet zo’n “chemie ” had met Ben. En ja hoor. Binnen de kortste keren stonden ze ook met 8-1 achter. Maar toen …kwam de ommekeer. Eerst werd de coach nog geraadpleegd en menig speler van PV Markeer krabde zich achter de oren of dat wel toegestaan was. Er ontstond zelfs een hele discussie. Henny stond als een Maarten van Rossum aan de kant en zijn bouleswijsheid deelde hij na het vragen van spelers graag. Zelfs scheidsrechter Jilles moest uitleg geven of al die gedeelde info wel  geoorloofd was. Wat een scheidsrechter is het toch. In alle rust deed hij precies uit de boeken hoe de vork in de steel zat. Ben en Leny ondergingen een metamorfose. Als feniksen  herrezen ze uit de as en hoppa, de eerste partij werd gewonnen. Naast hen speelden Hannie en Koos. Hannie was helemaal in haar element. De hele week tireerde ze als een jonge godin en ook vandaag lukte het vaak. Koos plaatste heel geconcentreerd zijn boules richting het butje. Hij laat zich niet gek maken door wie of wat ook. Zij wonnen ook de eerste partij. Sjaan speelde samen met Kees. Ze had, zei ze, last van haar ogen. Toch was dat op dat moment niet te merken. Wat is het een genot om als petanquespeler te zien hoe Kees zijn grote boules precies ijzer op ijzer schiet  en ook om te zien hoe Sjaan de boules perfect  plaatst.
Met 3-0 de rust in.  Henk en Marion waren geluidloos de hal in geslopen en al aan het ingooien. De triplette van Sjaan, Kees en Koos werd verloren, maar gelukkig dat Ben, Leny en Hannie wel wisten te winnen. Toen Ben een lange haar van Hannie uittrok, ( hij dacht dat die los zat)  moest ze om zijn blindheid wel lachen. AT kon niet meer verliezen en dat gevoel namen ze mee de pauze in. Henny’s blik tijdens de derde ronde stond op onweer toen het team niet bij elkaar stond. “Je vormt een TEAM”;  zei hij nors. Leny keek toch wel een beetje bang. De norse blik samen met de ongeschoren baard boezemde haar toch wel angst in. Ze kroop dicht tegen Ben aan en die  vond dat niet onaangenaam. Hij ging daar zelfs beter van schieten. Bij de derde ronde werden twee partijen gewonnen zodat de eindstand 6-2 voor AT werd.
Na afloop werd er nog lekker geborreld, gekletst en gekeuveld. Kees, die binnenkort naar Thailand gaat , moest allerlei vragen beantwoorden. Waarom ga je alleen, hoe groot is je zwembroek, of neem je die niet mee en nog veel meer onzin. Koos viel zowat in slaap.
Moegestreden maar voldaan gingen we om 17.45 uur naar Maassluis.
De stand
Enkele sfeerfoto’s